Zemherir

-‘’Geçen her gecenin leyle-i kadr’’, ‘’karşılaştığım her kişinin Hızır’’ olması ümidi ve dileğiyle...

Öylesi ince bir cezbeye kapıldım ki
Bu alev sızıntısı marazi şehirde;
Boğazımda titrek bir heyecan nüksetti.
Köpürdüm... olanaksızlığın hiddetiyle.
Köpürdüm... içimi ağartan dalgaların haşmetiyle.
Köpürdüm... seni bulamamanın acziyle.
Ve ardından ağzımda denizler dindirdim.
Gözlerinden sağdığım yaşlardan denizler...

Düşmanımın adıyla anıldım niceler.
Ant içtim ben, yıkık dökük harabelerde.
Siliverdim gözlerime dolan külleri.
Gözyaşlarıyla ıslanmış ellerimle.
Bendim o: Müntehir ve onursuz şövalye...
Yıkık krallıkların altında ezilen...
Hatırımda sana ait o bakir buse,
Hiç öpülmemiş – ancak öpülecek bu sefer.

Sanki zemherir cehennemindeymişçesine
Sancılanıyor etim / acıdan titredim.
Etimin sızılarını okşa zarifçe.
Budur, yaralarımı sağaltan merhemim.
İçimin körfezlerinde isli bir gece,
Pusundan damıttığım bir mehtaba gebe.
Uğundum soyarak düşlerimi ve kaldım çırılçıplak.
Bu dünyada nice insan gibi, yeknesak...

-25.06.2017 - 27.06.2017

Celalettin DURAK